vineri, 5 decembrie 2008

la cite


de la un timp orasul asta s-a pliat si s-a strecurat miseleste in mine. imi plac apusurile lui atat de decadent rosii, si rostogolul de oamenii pe care ii cunosc. niciunde oamenii nu sunt ca aici, pictori, studenti boemi si timizi de la arhitectura sau teatru..si apoi de nicaieri apare inalt, foarte slab si cu ochelari. a locuit trei ani la paris studiaza jurnalismul, are un nume ciudat si fumeaza usor decadent...
in unele seri eu port joben si un ruj mai rosu decat obisnuiam sa-mi definesc rosul.
in anominatul asta usor caramelizat, poti sa te imbraci ciudat, sa zambesti unui necunoscut cu trasaturi frumoase si un tub de desen pe umar si asta intr-o zi in care ceata se lasa de la ora 3.
furnicar ispititor de oameni,zgomote si lumini
citesc iar eliade...ma simt si eu un huligan; sfidez biologia si adevarurile preconcepute. ma incita ideea de a-mi inventa un adevar personal.

Niciun comentariu: